Maske ve mesafe mi?

Covid-19 vaka sayısı 300 bine dayandı.
Her gün 1.500-1600 arası vatandaşımız bu illete yakalanıyor.
Her gün 50’nin üzerinde vatandaşımızı bu virüse kurban veriyoruz.
Peki neden?
Çünkü insanlarımız halen daha bu virüsü gerçek anlamda önemsemiyorlar, korkmuyorlar!
Dün işim gereği çarşıya çıktım.
Kafeterya ve restoranlar doluydu. Çarşı-pazarı hiç demiyorum bile, oralar zaten hep dolu.
Bir tatlıcı gördüm sonra. Dışarıdan bir göz attım. İçeride boş bir masa ve sandalye bile yoktu neredeyse.
İnsanlar hep iç içe. 
Düşünüyorum da, sadece maske takmak gerçekten çözüm mü? Çarşıda maskesiz dolaşan bir vatandaşa kesilen para cezası gerçekten bu virüsü önlemeye yeterli mi?
Sokakta maske takan vatandaş, bir kafeteryaya ya da bir restorana adım atar atmaz maskesini çıkarıyor haliyle.
Arkadaşlarıyla oturduğu masayı düşünün. İki kişi arasındaki mesafe en fazla yarım metre. Sohbet ve gülüşmeleri de hesaplarsanız bu mesafe 20-30 santimetreye kadar düşüyor.
Atılan kahkahaları ve ağızdan çıkması muhtemel virüs damlacıklarını da hesaba katalım ayrıca.
Restoranları düşünelim mesela. Çalışan personeline her sabah ateş ölçümü yaptıran kaç restoran vardır? Her çalışanı maske ve eldiven takan kaç işletme vardır bu şehirde?
Dokundukları çatal-kaşık, tabak, bardak hatta masa-sandalye… Bir restoranda yemek yemek için ellerinizi kaç kez dezenfekte ediyorsunuz mesela?
Kafeterya ve restoranlara karşı bir düşmanlığım olduğu düşünülmesin lütfen. Elbette onlar da geçimini sağlayacak ama maske-sosyal mesafe kuralının en az olduğu yerler de buralar.
Halk otobüslerinde ayakta yolcu yasaklandı örneğin. Bence en güvenli yerlerden birisi halk otobüsleri. Çünkü kesinlikle maskesiz binilmiyor. Yolcular arasında belirli bir mesafe var. Ve hemen herkes otobüste çok dikkatli davranıyor. Aynı şey kafeterya ve restoranlarda geçerli mi?
Lütfen bir gözlemleyin. Kafeteryada bitişik nizam, dip dibe yapılan sohbetleri, dikkatsizce ve önlem alınmayan restoranlara göz atın. 
Düğün, kına gecesi gibi etkinlikler olması gerektiği gibi 1 saatte bitiyor, oyun yok halay yok. Şimdi sıra keyfi alışkanlıklarımızı biraz olsun ertelemeye geldi bence. Yani kafe sohbetleri, tatlı alışkanlıklarımızı bu virüs illetinden kurtulana kadar bırakmamız gerekmiyor mu?
Vatandaşlarımız bu konuda gereğini yapmıyorsa acaba devleti yönetenler ne zaman yapacaklar?