CAN DERDİ YAĞ DERDİ

Dünya ,insanlık oturmuş 14 gündür maç izler gibi canlı yayınla savaşı, savaşın acımasızlığını, ölümü, kaçışı ve çaresizliği izliyor. Daha önce Kongo’da, Ruanda’da, Irak’da, Bosna’da, Afganistan’da, Vietnam’da, Kore’de , Gürcistan’da, Karabağ’da, Suriye’de, Libya’da izlediği gibi. Say say bitmez insanın insana yaptığı zulüm ve işkenceyi ! Savaşın zarar göreni çocuklar , kadınlar ve yaşlılar korkulu ve endişeli bakışlara ama sakin tavırlara sahip. Irpin’de Ukrayna Ordusunun önlem amaçlı yıktığı köprünün altına doluşmuşlar ve derme çatma kalaslardan yapılmış köprüden geçmek için sıralarını bekliyorlar. İtiş kakış yok, önce ben yok, omuz atıp öne geçmeye çalışmak yok, bağırıp çağırmak yok, ağlamak yok. Yaşlılara ellerinden tutularak yardım ediliyor, çocuklar kucaklanıp karşıya geçiriliyor, çantası valizi olanların ellerinden alınıp yardım ediliyor ki bunları yapanlar da silahlı askerler. Yollarda yardım kuruluşları, gönüllüler standlar kurmuşlar. Sıcak içecek, çorba, yiyecek dağıtıyorlar. Bakıyorum ya almıyorlar ya da sadece bir tane alıyorlar. Yani ne olur ne olmaz hepsini ver , hepsi benim olsun doldur arabanın bagajına, doldur çantaya diyen yok. Sonra bir haber ve görüntü. Aman Allahım !!!! Sanki Türkiye savaşa girmiş, yarın kıyamet kopacakmış, ayçiçeğinin ve mısırın köküne kıran girmiş ve bundan sonra bulunması imkansızmış gibi beş litrelik bitkisel sıvı yağları tezgahtan kapmaya çalışan, daha önce elini uzatmış yağ bidonuna yapışmış birinin elinden almaya çalışan, birbirini ittiren, omuz atan, yağ bidonu ortada iki kişi karşılıklı senindi benimdi diye çekiştiren. Bir tane kapmış ama gözü bir diğerinde olan hatta market arabasını ele geçirmiş ben diyeyim beş siz deyin on tane beş litrelik yağı yüklenmiş kasaya koşturan. Belki de arabasının bagajına doldurup bir sorti daha yapacak on bidon daha kapacak. Dert marketten nispeten yarına göre biraz daha ucuz yağı alabilmek. Ama bizim ekilebilir yüzbinlerce dönüm toprağımız var dı niye ekilmiyor dert değil!  Bizim milyonlarca büyükbaş , küçükbaş hayvanımız var dı niye ithal et var dert değil, köyde yumurtayı, ekmeği üç harfli marketlerden almak dert değil, çiftçi sayımız yarıya inmiş dert değil, kısacası nedenlerle değil sonuçlarla uğraşmak, nedenleri sorgulamak yerine sonuçları sorgulamak dert.
Türkiye toprak zengini bir ülke ve korkmayın bu Anadolu daha çok kişiyi doyurur , yeterki hakça üretim ve hakça bölüşüm olsun. Kısa çöpün uzun çöp de alacağı kalmasın. Cumhuriyet kurulurken dedelerimiz kuru ekmeğe, bir tas sıcak çorbaya erişemeden savaştı. Ayağına çorap, ayakkabı, atına yem saman bulamadı. Daha yüz yıl geçmeden ne çabuk unutuldu ve beş litre yağ kapmak için birbirini ezer hale gelindi!! Yazık çok yazık. Evet dünya’da bir kaotik ortam var ve zor bir süreçten geçiliyor ama bu demek değildir ki her şey bitti. Türkiye öz kaynaklarını doğru kullandığı sürece, akıllı adımlar attığı sürece ve yakın geçmişte yapılan özellikle tarımda ki yanlış politikalardan süratle vaz geçtiği takdirde yine kısa zamanda kendi kendine yetebilen ülke konumuna gelecektir. Bu günler bazı gerçekleri de ortaya çıkardı. Paramız var yetmezse alırız, ekmeye gerek yok parayla alınır doğru değilmiş. Paran olduğu halde alamayacağın, bulamayacağın zamanlarda varmış. Bunu hem covid-19 salgını,  hem de  Ukrayna-Rusya savaşı gösterdi. Şimdi aklımızı başımıza toplama zamanı ve biz nerede hata yaptık diye düşünme zamanı. Hani derler ya bir musibet bin nasihatten evladır diye. İşte tam da oradayız.
Paniğe gerek yok, yağ çok!!


                                                                                                             Prof.Dr.C.Gazi Uçkun