AŞI VE EĞİTİM

Yaz bitiyor ve okulların açılma zamanı geliyor ama pandemi bitmiyor. Hatta yanlış algılamalar, yanlış değerlendirmeler ve yanlış yönlendirmeler nedeniyle artıyor. Dörtbinler seviyesindeki vaka sayısı iki ay içinde yirmiüçbinlere doğru tırmanıyor ki bu sayının daha da yükseleceği aşikar.  Çünkü insanımız yaz gelince sanki pandemi yokmuş, kaybolmuş veya pandemiye beş dakika ara verilmiş gibi davranıyor. İşin garibi hem böyle davranılıyor hemde okullar açılsın, yüzyüze eğitim başlasın diye feryat ediliyor. Kardeşim plajlarda, parklarda, otobüslerde, metrobüslerde, sırt sırta, burun buruna, omuz omuza otururken okulların açılacağı hiç aklınıza gelmiyormu? Bayram tatilinde kilometrelerce gidiş ve dönüş araç trafiği olurken bu virüs nerede diye neden sorulmuyor? Hani bir söz vardır “bu ne perhiz bu ne lahana turşusu “ diye, durumumuz işte tamda bu. Virüs’ün yayılması için elimizden geleni yapıyoruz ve ondan sonra dönüp okullar açılacakmı, yeter artık açılsın diyoruz.
Okullar açılıp yüzyüze eğitime geçilsinmi? Geçilmelimi? Tabi ki geçilmeli. Çünkü okul sadece öğretim, ders, müfredatı takip, sınav değildir. Okul, eğitim, ortam, ruh, disiplin, arkadaşlık, grup çalışması, iletişim ve anı demektir. Yüzyüze olmayınca çok kısır ve çok yavan kalır ki bunu şu geçtiğimiz iki yıl içinde yaşayarak gördük. Ne öğrenci ne de öğretmen açıkcası bu işten verim almadı. Aldı diyenler çıkabilir. Madem öyle niye illa yüzyüze eğitim olsun deniyor ve isteniyor? Demekki uzaktan eğitim çok verimli ve çok uygun değil. Tabi bu benim kişisel görüşüm. Hele hele bazı bölümler, alanlar veya dersler var ki mutlaka yüzyüze eğitim gerekli, uygulama gerekli.
Tamam yüzyüze eğitime geçelim. Şurada otuz kırk gün sonra okulların açılma zamanı geliyor. Peki aşısını olmamış öğrenciler okula nasıl gelecek? Maske, mesafe, hijyen kurallarına uymayan öğrenciler nasıl derse girecek? Yani her şey kural olarak yazılınca, duvarlara, camlara uyarı levhaları asılınca, yerlere mesafe uyarıları konulunca olup bitmiyor. Sadece dostlar alışverişte görüyor. Yazdıkmı yazdık, astıkmı astık, yapıştırdıkmı yapıştırdık. Bunlar hayata geçmedikten sonra, uygulanmadıktan sonra, içselleştirmedikten sonra bir kandırmacadan öteye gitmez. Ne acıdırki mevcut durum budur.
Yapılması gereken nedir? İvedilikle YÖK hemen karar almalı ve üniversitelere gelecek öğrencilerin mutlaka eğitim-öğretim başlamadan önce iki doz aşılarını yaptırmış olmaları gerektiğini açıklamalıdır. İki doz aşısını olmamış kişilerin kampüslere, yurtlara alınmayacağını duyurmalıdır. Akademik ve idari personelin mutlaka iki doz aşısının olması sağlanmalı, aşıdan kaçan, aşı karşıtı olan kişilere yaptırım getirilmelidir. Bu kararlar Üniversite yönetimlerine bırakılmadan tek elden alınmalıdır. Kampüslerin temizliği, hijyeni çok önemlidir. Normal zamanlarda bile pek iyi durumda olmayan temizlik işleri daha sık denetlenmeli, gerekli ve yeterli bütçe ve personel ayrılmalıdır. Öğrenciler pandemi, virüs ve yeni davranış biçimleri konusunda bilinçlendirilmelidir. Koşullarını, ortamını, personelini pandemiyle mücadeleye yeteri kadar hazırlayamayan Üniversitelerde yüzyüze eğitime izin verilmemelidir.
Peki bunlar gerçekten akılcı ve şeffaf biçimde yapılabilir mi? Yoksa evet efendim, sepet efendim, siz daha iyi bilirsiniz efendim, başüstüne efendim, biz zaten hep hazırdık efendimle yola devam edilirmi? Bunu önümüzdeki günlerde göreceğiz. Her türlü tedbir alınmıştır söylemi ile kendimizimi kandıracağız! Eğer öyle olursa inanın bu salgın bitmeyecektir. Şayet gerekli önlemler ciddiyetle alınmazsa olacak şudur. Öğretim elemanları kurallara uymayan, aşı olmamış, maske takmayan öğrencileri derslerine almayacaktır. Çünkü hem kendi sağlığını hemde kurallara uyan sorumlu ve duyarlı öğrencilerin hayatını riske atmayacaktır. Sorumsuz ve duyarsız öğrencilerde bunun sonucuna katlanacaktır. Yaşam hakkı eğitim hakkından daha önce gelir.
Eğitim ve öğretimin sağlıklı bir şekilde yürütülebilmesi, verim alınabilmesi, yılların ve geleceğin kaybedilmemesi için aşı olmak birinci şarttır. Yeterli midir? Tabi ki hayır. İkinci şart ise maske, mesafe, temizlik ve hijyenik ortam koşullarıdır.
Sağlıklı, güzel günlerin olduğu, göz yaşının dindiği, acısız, felaketsiz, doğanın katledilmediği bir gelecek umuduyla hoşçakalın.
Eğitim için aşı, aşı için eğitim gereklidir unutmayın.


                                                                                                                  Prof.Dr. C.Gazi Uçkun