Zor zamanlar geçiriyoruz. Covid ne zaman bitecek bilmiyoruz. Tecrübe edilecek , ders alınacak konuları güneşli bir havada unutuyoruz. Bir çoğumuz işsiz kaldık , yarınlarımız dediğimiz gençlerimiz , çocuklarımız eğitimde bir takım aksaklıklar yaşadı. Bazı işverenler süreci kendi lehine çevirdi , bazıları kepenkleri indirdi , hastaneler doldu , sağlık çalışanları seferber oldu günlük tablolar korkulu rüyamız oldu...
Sürecin iyi yanları da olmadı değil. Uzakları yakın eden teknoloji sayesinde içildi kahveler görüntülü sohbetler eşliğinde , giderildi özlemler . Sarılmanın ,selamlaşmanın , komşuda demlenen çayın , sinemanın , hijyenin , sağlığın , istediğin saatte göğe bakmanın kıymetini anladık. Doğaya zarar verenlerin biz insanlar olduğunu yunuslar gösterdiler.
Sıcaklıklar mevsim normallerinin üzerinde seyrederken , dışarı atıyoruz kendimizi. Ne çabuk unutuyoruz maske , mesafe gerçeğini. Güneşli günlere hep beraber kavuşalım , turizm hepimiz için anlamlı hale gelsin , misafirperverliğimiz yine sergilensin ama şimdi değil(!) Kimse başa dönmek , kabristan gerçeğiyle yüzleşmek istemez eminim.
Covidli geçen günleri istemesek de ömürden sayıyoruz. İnanırsak , empati yaparsak , direnç göstermek yerine sabır gösterirsek kuş cıvıltılarını camlarımız balkonlarımız yerine sahillerde parklarda bahçelerde dinleyeceğiz. Biz birlikte hem güçlüyüz hem daha güzeliz..
Önce kendimiz için takalım maskeleri , koruyalım mesafeleri , uyalım kurallara , anlayalım birbirimizi ...
Yoksa bizi de bu güzel havalar mahvedecek Orhan Veli’yi mahvettiği gibi...