Kıymetli okurlar bugün ki yazımda kullanacağım bazı sözlerden ötürü şimdiden sizlerin affına sığınıyorum.

Gerçi okuyunca umuyorum ki bana hak vereceksiniz.

Geçtiğimiz günlerde “AK Partili İlçe Başkanından skandal sözler” başlıklı köşe yazımı hatırlayacaksınızdır.

Bu yazımda ciddi konulara değinmiş, yetkilileri göreve davet etmiştim.

Ardından da sosyal medya hesaplarımdan da bazı paylaşımlara yer vermiştim.

Bunların hemen akabinde bizim sektörde “motor” diye tabir edilen bir şahıs dile getirmiş olduğum konulardan dolayı hemen avukatlığa soyunmuş.

Gazetecilikle uzaktan yakından alakası olmayan, tek bir yazı dahi kaleme alacak kapasiteye sahip olmayan bu şahıs kendisine ait sosyal medya hesabı üzerinden bir takım paylaşımlarda bulunmuş.

Sanki bana birileri yazdırıyormuş gibi algı yapıp, aklınca gövde gösterisi yapmaya kalkışmış.

Üç beş kuruş promosyon işi almak için tepeden tırnağa yalakalık yapmışta yapmış!

Ulan bir kere, benim çevremde bana “yazı yaz” diyecek cesarette ne bir adam, ne de senin muhatap olduğun kişiler kadar çapsız insanlar var!

Sen beni kendinle mi karıştırıyorsun?

İşin gücün karı gibi dedikodu yapmak, gittiğin her ortamda meslektaşlarını kötülemek.

Sanki kendisi sütten çıkmış ak kaşık!

Gerçi suç bunda değil, bu ve bunun gibi gazetecilik mesleğinin yüz karalarına cep harçlığı verenlerde.

Yazımda bahsi geçen kişi bile cesaret edipte arayamazken (haklı olduğum için) sen nerenin it….sin!

Olayın hemen akabinde kendisi yaptığı paylaşımları her ne kadar bize olmadığını üstüne basa basa söylese de benim bu yazıyı yazmam şart olmuştur.

Çünkü bu şahıs bizi ve kurumuzu iyi tanır, ”sizinle alakası yok” dese de dışarıda mutlak bunun havasını atacaktır.

Hiçbir zaman böyle şeylere asla müsaade etmedik, etmeyiz de!

Biz gerçekleri yazmaya çalışıyoruz, senin de maçan yiyorsa yazarsın.

Eğer bundan sonra bizim gazetemizde çıkan tek bir haberle ilgili bırak yorum yapmayı o haberi bile okumaya kalkarsan işte o zaman işler değişir.

Rezil ederim seni, sokağa dahi çıkamazsın!

Ve son olarak şunu da hatırlatmak isterim ki;

Gün gelir, iç oğlanlar, padişah olur...

Hırsızlar zengin,

Odundan kapı, taştan saray olur...

Gün gelir, Kezbanlar destan,

Onları destan yapanlar, mestan olur.

Gün gelir, hadsizlik özgüven,

Yazamayanlar katip olur...

Ama yine öyle bir gün gelir ki ...

Verenler alır, gidenler uslanır, dönenler yalvarır...

Merdiveni koşarak çıkanların, gün gelir ayağı takılır.

Aldatan bir gün sadakat için, çalan bir gün adalet için, döven bir gün şefkat için yalvarır.

Piyon deyip geçme,

Gün gelir şah olur.

Şaha da fazla güvenme.

Gün gelir mat olur...