Ne olacak bu sağlık sistemi?
Zeynep Tepe
1 Kasım itibarıyla yürürlüğe giren yeni düzenleme, aile hekimliği uygulamasında önemli değişikliklere yol açtı. Özellikle, doktorların ağrı kesici, mide koruyucu ve antibiyotik reçetelerini sınırlayan bu düzenleme, hem hastaları hem de hekimleri köşeye sıkıştırmış durumda. Kocaeli’de bu değişikliğin yansımalarını hem sağlık merkezlerinde hem de vatandaşların günlük hayatında açıkça görmek mümkün.
Sağlık ocaklarına başvuran hastaların büyük bir kısmını yaşlı, kronik hastalığı olan ve hareket zorluğu çeken bireyler oluşturuyor. Bu bireylerin uzman hekime gitmesi gerektiğinde karşılaştığı ulaşım zorlukları, düzenlemenin neden olduğu sıkıntıları artırıyor. Öte yandan, reçete yazmayan aile hekimleri de hastaların tepkileriyle karşılaşıyor. Bu durumun bir sonucu olarak, hastaların birçoğu ağrı kesici ve diğer ilaçlarını kendi cebinden para ödeyerek eczanelerden temin etmeye başlamış durumda.
Peki, bu düzenleme kime ne kazandırıyor? Evet, gereksiz ilaç kullanımını önlemek önemli bir hedef. Ancak sağlık politikalarının, toplumun mevcut koşullarına uygun şekilde uygulanması gerektiği de bir gerçek. Bir yandan, Kocaeli gibi bir sanayi kentinde ağır işlerde çalışan ve bedensel ağrılar yaşayan bireylerin yaşam kalitesi düşerken, diğer yandan aile hekimleri hasta memnuniyetsizliğiyle mücadele etmek zorunda kalıyor.
Bu noktada şunu sormadan edemiyorum: Sağlık sistemi, bireylerin kolay erişebileceği bir hizmet sunmak için mi var, yoksa onları sistemin karmaşıklığı içinde yalnız bırakmak için mi? Çözüm, yalnızca reçete kısıtlamalarında değil. Ulaşılabilir uzman hekim sayısını artırmak, sağlık merkezlerinin altyapısını güçlendirmek ve önleyici sağlık hizmetlerine daha fazla yatırım yapmak gerekiyor.
Kocaeli’de yaşayan biri olarak, hemşehrilerimin sağlıklı bir yaşam hakkından ödün verilmediği bir sistem görmek istiyorum. Aile hekimlerimizin daha etkin çalışabilmesi ve hastalarımızın mağduriyet yaşamaması için bu düzenlemenin revize edilmesi şart.
Sağlık bir insan hakkıdır ve bu hakkı korumak hepimizin sorumluluğudur. Sesimizi duyurmalı ve daha adil bir sağlık sistemi talep etmeliyiz.