14 Mart Tıp Bayramı, ülkemizde her yıl sağlık çalışanlarının onuruna kutlanan özel bir gündür.

14 Mart 1827 tarihinden esinlenerek, 1919 yılından itibaren 14 Mart günü ülkemizde her yıl “Tıp Bayramı” olarak kutlanmaya başlamıştır.

Bu gün, sadece hekimlerin değil, tüm sağlık çalışanlarının özverili çalışmalarını takdir etmek ve sağlık hizmetlerinin önemini vurgulamak amacıyla düzenlenir.

Tıp doktorlarının hizmet sorunlarının tartışıldığı, bilime katkılarının ödüllendirildiği bir anma ve kutlama günüdür.

1976 yılından beri sadece 14 Mart günü değil, 14 Mart’ı içine alan hafta, Tıp Haftası olarak kabul edilmekte ve kutlanmaktadır.

Hekimlerimizin yaptıkları sadece bir günle veya bir haftada kutlanacak bir hizmet değil.

Çünkü onlar yaptıklarıyla, uyguladıkları tedavilerle,cerrahi operasyonlarla bizim sağlıklı yaşamamızı sağlıyorlar.

Halamın oğlu Prof. Dr. Aydın Tunçkale İstanbul’da özel Florans Naytingel Hastanesi’nde Dahiliye Bölüm Başkanı,

Küçük halamın oğlu Gökhan Tanrıverdi İzmit Atakent Özel Hastanesi’ne Halkla İlişkiler Müdürü,

Ailecek bu sektörün içindeyiz.

9 yıl evvel yaşadığım rahatsızlık sonrasında,

Tedavimi gerçekleştiren,

İstanbul’da Çapa’da ve Özel Memorial Hastanesi’nde görev yapan İzmit kökenli Prof. Dr. Esra Sağlam’a,

Tedavi sonrasında Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi Araştırma ve Uygulama Hastanesi’nde ameliyatımı başarıyla gerçekleştiren Prof. Dr. Zafer Utkan’a,

Daha sonra kontrollerimi takip eden Prof. Dr. Kazım Uygun’a,

Dostum arkadaşım eşimin iki dizinin ameliyatını yapan Prof. Dr. Cumhur Kesemenli’ye,

Kocaeli Milletvekili olarak görev yapan Prof. Dr. Muhip Kanko ve Prof. Dr. Sadettin Hülagü’ye

Kocaeli Üniversitesi’nde ve dünyada tanınan Prof. Dr. Cüneyd Özkürkçügil’e,

Uzman Doktor Ayhan Mutlu’ya,

Yaptıklarından dolayı şükranlarımı sunuyorum.

Daha ismini sayamadığım bir çok hekim bu yaptıklarıyla övgüyü fazlasıyla hak ediyor.

Özellikle pandemi döneminde yaptıkları özverili çalışmalar asla unutulmaz.

Covid 19 salgını sonrasında, sağlık sektöründe çalışan, yaklaşık, 1 milyon 200 bin kişilik sağlık ordusu, canlarını hiçe sayarak, ailelerini bir kenara bırakarak, çocuklarını görmeden, sevdiklerinle bir araya gelmeden, bıkmadan usanmadan dinlenmeden, ellerindeki kısıtlı olanaklarla, mücadelelerini hiç bırakmadan, sürdürdüler.

Değerli okurlar,

Sağlığımızda en ufacık bir değişiklik gördüğümüzde,

Çok ciddi bir rahatsızlıkla karşı karşıya kaldığımızda,

Geçirdiğimiz bir iş veya trafik kazası sonrasında,

Başımız ağrıdığında, elimize bir kıymık battığında,

Dişimiz ağrıdığında, doğum sancısı yaşadığımızda,

Göz ve kulak problemimiz oluştuğunda,

Hemen koşarak gittiğimiz, canımızı teslim ettiğimiz,

Yaşadığımız sağlık problemimizin iyileşmesi için başvurduğumuz,

Doktorlarımızın ve Sağlık çalışanlarının,

‘Tıp Bayramı’nı kutluyorum.

Onlar bizim sağlığımız için canlarını hiçe sayarak çalıştılar çalışmaya da devam ediyorlar.

Peki biz ne yapıyoruz?

Onlara saldırıyoruz.

Şiddet uyguluyoruz.

Onlar saygıyı, sevgiyi hak ediyorlar.

Ayrıca çalıştıklarının karşılığını tam anlamıyla alamıyorlar.

Çalışma koşulları yeterli değil.

Üniversite hastanesinde araştırma yapmalarına bütçe yetersizliği nedeniyle olanak sağlanmıyor.

Tüm bu olumsuzluklara karşın ettikleri yemine sadık kalarak hizmet veriyorlar.

İyiki varlar…