Bugün 14 Mart... Sadece Türkiye’de kutlanan önemli bir bayram günüdür bugün.

14 Mart Tıp Bayramı…

Doktorları onurlandırmanın, onlara değer verdiğimizi göstermenin günüdür bugün.

İnsan 60’lı yaşları geçtikten sonra, hele benim gibi sağlığına hiç dikkat etmeden yaşamışsa doktorların önemini, değerini çok daha iyi anlıyor.

Her sabah vücudunuzun bir yerinde bir arızayla uyanabiliyorsunuz.

Belki omuzunuz tutulmuş, belki boynunuz dönmüyor.

Belki çişinizi yapamıyorsunuz, ya da diziniz kıvrılmıyor, Ya da beliniz ağrıyor, ya da gözünüz görmüyor..

Ya da sevdiğiniz biri. Yaşlı anneniz veya babanız, çok sevdiğiniz eşiniz veya evladınız ya da torununuz hastalanıyor. Gözünüzün önünde acı çekiyor.

Her türlü sıkıntılı durumda ilk başvuracağınız kişi doktor.

O zaman anlıyorsunuz Tebabet’in önemini, doktorun değerini…

Son yıllarda her açıdan vahşileşti, magandalaştı Türk toplumu... Doktora kafa tutmayı, doktora yumruk atmayı, doktora “Senin maaşını ben veriyorum. Benim vergimden maaş alıyorsun” diye bağırmayı kendisine hak gören magandalar sardı etrafımızı.

Ülkemizin sağlık sisteminde sıkıntılar var. Ama bu sıkıntıların nedeni doktorlar değil, sistem.

AKP’nin iktidara geldiği 2002 yılının sonlarından itibaren sistemde önümle değişiklikler, reformlar yapıldı.

2020’a kadar olan dönemde çok iyi işler de yapıldı.

SSK Hastaneleri ile Devlet Hastaneleri, hatta Askeri Hastaneler birleştirildi. Karşı çıkanlar oldu, yanlış diyenler oldu. Ama sistem oturdu.

Sağlık Ocağı sisteminden Aile Hekimliği sistemine geçilirken de itirazlar oldu. Ama bu geçiş de fazla sıkıntılı olmadı.

Eski Türkiye’de sağlık sistemindeki sorunlar büyüktü. Torpili olan, hatırlı insanlar ve yakınları doktora ulaşabilir, sıradan insanlar hastane koridorlarında, sedye üzerinde hekime ulaşmayı beklerdi.

İlaca ulaşamazlardı. AKP iktidarı güzel bir sistem kurdu. Vatandaş hastaneye gitti, hekime ulaştı, tahlillerini yaptırdı, ilacını aldı. Para ödemedi.

Ama sonraki yıllarda AKP iktidarını hırs bastı. Yandaşlara para kazandırma hırsıyla, sağlık sistemi özelleştirildi. Kamuda büyük özveriyle ve hak ettiğinin çok altında kazançlarla hizmet veren hekimlerin kıymeti bilinmedi, “Giden gitsin” denildi, genç hekimlerin yurt dışına gitmeleri adeta teşvik edildi.

Bugün sağlık sistemimiz yine çok sıkıntılı. Yine insanlar hekime ulaşamıyorlar. Yine insanlar hayati önem taşıyan tetkiklerini yaptıramıyor, ilaca ulaşamıyorlar.

Ama bunların hiçbiri hekimlerin kabahati değil.

Her meslek grubunun içinde çürükler vardır. Politikacılar, gazeteciler, sporcular, sanatçılar,esnaflar, sanayiciler… Hepsinin içinde işine mesleğine ihanet eden, gözü paradan başka bir şeyi görmeyen tipler vardır.

Ama bunların varlığı, mesleğin tamamını karalamak için gerekçe olamaz.

Bugün ülkemizde hekimler gerçekten çok zor şartlarda, çok büyük özveri ile çalışıyorlar.

Ne yazık ki artık hekim yetiştirmekte de önemli sıkıntılar yayıyoruz. Toplum yaşlanıyor, olumsuz koşulların etkisiyle hastalıklar artıyor. Çocuklar iyi beslenemiyor.Yaşlılar hak ettikleri kalitede yaşayamıyor.

Hastaneler, aciller, poliklinikler hastalarla dolup taşıyor. Sistemin içinde öyle ahlaksızlar var ki, prematüre bebekleri bile para kazanma hırsıyla kullanıyor. Ölüme terk edebiliyorlar.

Bütün bunları koyun bir kenara…

Doktorluk mesleği kutsaldır. Doktor değerlidir.

Doktor ince ruhludur. Şarkı söyler, resim yapar, sanatla ilgilenir. Doktor, bizim, hepimizin varlık nedenidir. Doktorun bir dokunuşu, eciş bücüş yazısıyla yazdığı bir reçete bizim acılarımızı dindirir, ömrümüzü uzatır, yaşam kalitemizi yükseltir.

Bugün 14 Mart Tıp Bayramıdır. Bugün Türk hekimlerinin bayramıdır.

Eski Türkiye’de 14 Mart’lar çok görkemli, çok renkli kutlanırdı. Günümüz Türkiye’sinde doktorlar görev yaptıkları hastanede şifa vermeye çalıştıkları hastalardan dayak yiyor, hakaret yiyor.

Böyle gitmeyecek elbette...

Biz doktorlarımızın kıymetini bilelim. Bütün doktorların 14 Mart Tıp Bayramı’nı en içten dileklerimle kutluyor, onların yaptığı kutsal hizmetin her türlü övgüyü hak ettiğine inanıyorum.