Evet çok güzel bir Ankara havasında güzel bir atmosferde Kocaelispor fay hattında yok oldu gitti.

Oyunun 75.dakikasına 2-2’lik skorla giriyorsun ama skoru koruyamıyorsun Ertuğrul hocam!

Otur bir düşün ya ‘acaba ben nerede hata yaptım, yapıyorum bunun bir hesabını dök ortaya ha ne dersin.

Yaptığın yanlışların ceremesini bu camia çekiyor.

Başkentte bu takımın hali ne böyle, afyon yutmuş gibilerdi hele ki çok övündüğümüz defansın perişan hali neydi!

İdmanda bile yenmeyecek golleri yedik bir güzelde yedirdiler, bu hezimet herkese kapak olsun.

Kocaelispor’u böylesine aciz görmedim, oyunun kontrolünü alamayan, rakibin baskısını kıramayan ezilen küçülen bir takım vardı sahada.

Oyun Ankaragücü’nün hücumcuları ile Kocaelispor kalecisi ve defansı arasında geçti.

Orta saha da zaten zafiyet vardı, giren çıkan hiç fark etmedi al birini vur birine.

Kocaelispor özellikle ikinci yarı oyunu rakip kaleye yıkar diye düşündüm ama ben yıkıldım.

Çünkü hiç bir reaksiyon göremedik, yaptığın yanlış hamlelerde bu sonucu doğurdu bende dokuz doğurdum.

Gidişat iyi değil dört maçta yemediğimizi bir maçta arkayı dörtleyerek yedik.

Yapılan transferleri Ertuğrul hoca yapmadı mı?

Neredeyse ilk yarı bitecek uyum sorunundan daha çok bana göre kalite sorunu var, var oğlu var!

Artık bazı oyuncularda net bir karar vermek şart oldu.

Rakiplerin çıkış maçları da nedense hep bize denk geliyor, hayat öpücüğünü biz veriyoruz.

Bende bu yazıyı yazarken hem ufaktan demleniyorum hem de radyoda hüzzam bir şarkıyı dinliyorum da şarkıda içimi acıtıyor.

Ahhh be mutluluğun resmini çizemedin Ertuğrul hocam aahhh!..

Not: Usta terziler sökükleri onarmakla yeni bir takım elbise dikmek arasında uzun zaman harcamazlar.

Kısacası Ankara da dört şiddetinde bir fay kırılmasıyla arkamıza bakmadan döndük!