Psikoloji biliminin babası olarak görülen Sigmund Freud tarafından geliştirilen “ İd , Ego, Süper Ego ” kavramları “Yapısal kişilik Modeli” olarak bilinmektedir.

Kısaca tanımlamak gerekirse;

İD: İlkel bir haz kaynağıdır, kontrolsüzdür, sabırsızdır, mantık dışıdır ve tamamen iç güdülerle hareket edebilir.
EGO: Gerçeklik kavramı ile özdeşleşebilmektedir. Mantıklı neden sonuçlar kurabilir, id ve süper ego arasında denge sağlayıcı olarak söylenebilir.
SÜPER EGO: İd’in özelliği olan ilkel hazzın tam aksidir. Toplumsal değerler, ahlak ve vicdan ile betimlenebilir.
Süper ego ve İd sürekli bir çatışma halindedir.

İd ilkel haz ve içgüdüler ile hareket etmek istedikçe süper ego onu durdurmak ister.

Ego ise bu çatışma arasında rasyonel bir denge kurucu olarak yer alır.

Ancak, Ego bu çatışmada denge kurmakta zorlandığı durumlarda insanlarda bazı savunma mekanizmaları ortaya çıkar.