Kocaelispor ile olan ilişkim, 1966’dan kuruluş yılından başlar. O zamanlar öyle her maçtan önce bütün futbolcuların elinde bir çocuk maskot sahaya çıkmazdı. Ben, 1966 yılında henüz 8 yaşında bir çocuk olarak üzerimde Kocaelispor formasıyla sahaya çıkan ilk maskotum.

Kocaelispor’un kuruluşundan buyana bütün futbolcularla, yöneticilerle, özellikle takım kaptanları ile yakın ilişkim olmuştur. Avni Kalkavan’la da Köylü Mustafa ile de, Metin Uzuner, İbrahim Yazıcıoğlu, Mahir Danabay, aklınıza hangi kaptan, hangi futbolcu geliyorsa, hepsiyle samimi ilişkim olmuştur. Önceki hepsi benim ağabeyimdi. Sonraları kardeşlerim oldular.

Ben bu kentte bir bakıma Kocaelispor’un “Kara kutusu” sayılırım. Pek çok transfer görüşmesinin içinde yer almışımdır. Kocaelispor’un küme düşmemesi için mutlaka kazanması gereken kimi maçları öncesinde yapılan görüşmelerin içinde yer almışlığım vardır. Pek çok konu benim için sırdır…

Şimdiki dönemde hiçbir futbolcu, neredeyse hiçbir yönetici ile samimiyetim yoktur, hatta tanışıklığım yoktur da, Kocaelispor’un geçmişinden gelenler beni iyi tanır ve güvenir.

Bu dönem Kocaelispor yönetiminde görev alan, yaşadığımız şampiyonlukta önemli katkıları bulunan eski Kaptan Osman Çakır da benim eski ve kadim dostumdur. Kocaelispor’un en zor dönemlerinde bir ara Teknik Direktör olmuştu. Kocaelispor’da büyük karmaşa vardı. Bir gece gece yarısı Osman Çakır, benim Kozluk’taki evime gelmişti. Sabaha kadar meseleleri konuşmuştuk. Ertesi gün sorunların büyük bölümü çözülmüştü.

Bu sezon sevgili Osman’ın yönetimde görev almasından büyük mutluluk duydum. Sezon boyunca özel bilgi almak için kendisini hiç rahatsız etmedim. Kocaelispor’un şampiyonluğu kesinleştikten sonra Osman Çakır iki hafta önce beni aradı, “Abi dertleşecek birini arıyorum. Senden başkası aklıma gelmedi. Gelip biraz içimi dökmek istiyorum” dedi.

Osman’la yaklaşık iki saat konuştuk. İstifa etmeye hazırlanıyordu, “Yapma, sabret bu yapının içinde kal” dedim. Yönetim içindeki rahatsızlıklarını anlattı. Yönetim içindeki kalitesizlikten, iş bilmezlikten söz etti, “Bu sezon Allah yardımcımız oldu, şampiyon olduk. Ama bu yapı devam ederse rezil oluruz” dedi. “Bunları yazayım mı Osman?” dedim. “Abi yazma. Ben sana içimi dökmeye geldim. Sen bil yeter” dedi. Osman’la konuştuklarımızın tek satırını yazmadım.

Ancak Osman Çakır dayanamadı, önceki gün yönetim kurulundan istifa ettiğini açıkladı. Başkan Recep Durul da çok talihsiz bir açıklama ile “Osman’ın yerini dolduracak çok adam var” gibi laflar etti. Şimdi Osman Çakır’ın bana anlattıklarının bir kısmını yazma özgürlüğüne sahibim.

Çok dertli Sevgili Kaptan Osman çok dertli. Kocaelispor yönetimindeki kalitesizlikten dertli. Aslında içinde zerre kadar Kocaelispor sevgisi taşımayan adamların Kocaelispor’a zerre kadar katkı sağlamadan sağda solda hava atmasından Kocaelispor’u temsil etmesinden dertli. Başkan Durul’un da yeterince müdahil olamamasından dertli.

Osman Çakır Kocaelispor’da yıllarca top oynadı. Profesyonel olarak parasını kazandı. Kazandığı parayı hesaplı kullandı kendisi ve ailesi için bir dünya kurdu. Osman Çakır’ın boğazından Kocaelispor’un bir kuruş parası geçmez. Kocaelispor’a menfaati için hizmet etmez. Gerçek Kocaelisporludur. Üstelik futbolu bilen, camiayı tanıyan Kocaelisporlu.

Kaygıları var. Yönetimden, yönetim şeklinden duyduğu kaygılar var. “Bu kafayla gitmez” diye açık açık söylüyor. Ama sesini duyuramıyor. Sonunda bu günaha ortak olmamak için görevinden istifa etti. Aslında bugünkü yönetimin içinde istifa edip gitmesi gereken çok isim var. Başkan Durul’un teşekkür edip göndermesi gereken çok isim var.

Ama hala kulübün içinde, yönetimin içinde siyaset dönüyor, kişisel ilişkiler, menfaat hesapları dönüyor. Cahil cühela insanlar, üstelik beş kuruşluk maddi katkı sağlamadan Kocaelispor adına kararlar alıp uyguluyor. Kaptan Osman bunlardan rahatsız oldu. Başkan Durul ile konuştu anlatamadı, Tahir Büyükakın ile konuştu anlatamadı.

Osman Çakır futbol oynarken sahada sert adamdı. Kendisine çalım atan santraforu bir tekme ile indirirdi. Ama sivil hayatta çok nazik bir adam. İnsan kırmaktan korkan, Kocaelispor’a zarar vermekten korkan bir adam.

İçine ata ata şişmiş. Dert küpü olmuş. Aile düzeni bozulmuş, psikolojisi bozulmuş. Osman Çakır istifa edince, “Giderse gitsin” demek büyük hatadır. “Bu adam neden bırakıp gitti” diye araştırmak, gereğini yapmak gerekir.

Osman Çakır’ın yerini yönetimde bir başkası ile dolduramazsınız. Profesyonel kişiler getirseniz de dolduramazsınız. Çakır’ın istifası büyük kayıptır. Ama bu istifanın Kocaelispor’da söz sahibi olan birilerinin aklını başına getirmesini, daha fazla gecikilmeden Kocaelispor yönetimindeki operasyonun yapılmasını umuyor ve diliyorum.