Merhaba değerli okurlar,

Çocuğu olanlar bilir. Bin bir türlü zahmet ile çocuğu uyutursun, yatağına yatırırsın ve tam arkanı dönüp odadan çıkacakken ufacık bir seste hemen çocuk uyanır.

Ve o anda hayatı sorgularsın. Moralin bozulur, canın sıkılır.

Ya da mesela öğrenciler üzerinden gidelim. Kütüphanedesinizdir ve kapalı bir şeyi açmaya çalışırsınız. Ama o kadar sessizce açmaya çalışırsınız ki kimse rahatsız olmasın diye.

Tam o anda elinizden kayar ve düşer tüm emekler boşa gider.

Bunları eminim ki her birimiz yaşamışızdır.

Peki bu olayları yaşadığımız o ana dönelim.

Ya nefesimizi tutarız ya da dişlerimizi sıkarız dimi?

Vücudumuz kaskatı bir hal alır.

Bunun sebebini hiç düşündünüz mü?

İşte bu haftaki konumuz bunu üzerine.

İnsanlar genellikle bir işe odaklanırken dişlerini sıkması veya nefesini tutması tamamen kontrolsüz bir şekilde olan “vücut odaklanma tepkisi”dir.

Biz bir şeyi sessizce yapmak istediğimizde beynimizde motor kontrol ve dikkat bölgeleri aktif olur.

Bu yüzden de beyin o olaya odaklandığı için vücut bazı hareketleri dondurma eğilimine gidiyor.

Yani biz beynimize sessiz olmalıyım komutunu verdiğimizde, sadece düşünsel olarak değil bedensel olarak da komut vermiş oluyoruz farkında olmadan.

İnsan vücudunda motor kontrol (yani kas hareketlerinin düzenlenmesi) esas olarak;

-Motor korteksi (hareketin başlamasını sağlayan yer),

-Premotor korteksi ve Supplementary Motor Area (SMA) (hareketi planlama ve koordinasyon),

-Beyincik (ince ayar ve dengeyi sağlayan),

-Bazal ganglionlar (hareketlerin başlaması ve istemsiz kasılma kontrolü) bölgeleri tarafından yönetilmektedir.

Hassas bir iş yaparken ya da sessiz kalmaya çalışırken, beynimiz hem büyük kas gruplarını (örneğin bacak, sırt kasları) hem de küçük kas gruplarını (el, parmak kasları gibi) ince bir dengeyle kontrol etmek zorunda kalır.
Bu sırada istemsiz hareketleri azaltmak için vücut bir tür kas tonusu artışı sağlar. Yani kaslar biraz daha gergin olur ki, istemsiz titremeler ya da sallanmalar engellensin.

Bu refleks, bizlere tamamen evrimsel olarak geçen bir davranıştır. Hayatta kalma güdüsünün getirdiği bir özelliktir.

Eski zamanlardaki insanlar avlanırken veya bir avdan kaçarken sessiz olmaları gerektiğinden vücutlarını kısıtlamak zorundalardı.

Sessizliği ve dikkatlerini arttırmak için tamamen sıfır hareket moduna geçmeleri gerekmekteydi.

Bu yüzden de nefeslerini tutar veya çenelerini kitlerlerdi.

Bu alışkanları nesiller boyunca bizlere de aktarılmış.

Bundan sonra ne zaman sessizce bir şey yapmak isterseniz aklınıza bu yazı gelsin ve bu hareket bize atalarımızdan bir mirastır diyebilirsiniz.

Sağlıklı, mutlu ve huzurlu haftalar dilerim.

“İnsan vücudu, atalarımızdan miras kalan sayısız sessiz işareti ve refleksi taşır.” Charles Darwin